WIERSZE W JĘZYKU POLSKIM (POEMS IN POLISH LANGUAGE)

Spisywałam wiersze i myśli w swoich pamiętnikach od siedmiu do dziewiętnastu lat. Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych (1983 rok) i paru ciężkich przeżyciach przestałam pisać. Dopiero ok. roku 1999, jednej nocy obudził mnie jakiś wewnętrzny głos, "Wstań, weź długopis i zacznij pisać." Była to druga w nocy. Od tego czasu zaczęłam znowu dużo pisać, tylko że tym razem w większości po angielsku. Moje wiersze stały się dużo głębsze i bogatsze niż te, które pisałam kiedyś. Jakkolwiek wciąż pozostał prosty, zrozumiały styl i czasem trochę humoru. W Stanach mówią o moich wierszach, "the healing poems", czyli jakby wiersze o uzdrawiających właściwościach, lub wiersze, które leczą. Nie jestem pewna jak najlepiej przetłumaczyć. Ale fakt faktem jest, że dla mnie te wiersze powstawały po to żeby mnie pocieszyć, nauczyć czegoś, pomóc mi lub innym w jakimś cierpieniu, pomóc mi pracować nad swoim charakterem, lub czasem po prostu rozweselić. Niestety większość wierszy jest po angielsku, ale co jakiś czas, szczególnie jak jestem w Polsce, zaczęły pojawiać się po polsku. Z przyjemnością dzielę się teraz tymi wierszami z Wami z nadzieją, że może i Wam przyniosą ​trochę ukojenia, i zapraszam do refleksji.
—Liliana 

DLA TYCH CO MI OKAZALI MIŁOŚĆ opowiada o przeciwnościach, jakie napotyka człowiek w relacjach z innymi: jaki wpływ mają na nas ci, którzy podcinają nam skrzydła, a z drugiej strony ci, którzy niosą wsparcie i miłość. Mimo trudności i momentów upadku, wiersz pokazuje siłę płynącą z miłości i wsparcia od bliskich, dzięki którym możliwe jest ponowne wzniesienie się ponad trudności. Jest to refleksja nad wdzięcznością wobec tych, którzy są obok w najcięższych chwilach.

I ODESZŁAŚ TAK SZYBKO  W tym pełnym serca i pocieszenia wierszu, napisanym po odejściu ukochanej kuzynki, autor wyraża głęboki smutek związany ze stratą, jednocześnie niosąc ukojenie dla tych, którzy pozostali. Z delikatnymi obrazami nieba, wiersz przypomina nam, że miłość trwa poza życiem i zachęca nas, byśmy żyli pełnią życia, mając pewność, że ukochana osoba znalazła spokój. Odczytywany na kilku ceremoniach żałobnych, ten wiersz podnosi na duchu osoby pogrążone w żałobie, niosąc przesłanie o wiecznej miłości i obietnicy ponownego spotkania.

​IDŹ SPAĆ MÓWI GŁOS ROZSĄDKU  W tym humorystycznym wierszu autor zmaga się z konfliktem między rozsądkiem a twórczą pasją. Pomimo narastającego głosu zdrowego rozsądku, który wzywa do odpoczynku, nieustanne działania i kreatywne impulsy biorą górę. Wiersz z przymrużeniem oka podejmuje temat ludzkiej skłonności do ignorowania własnych potrzeb w imię pracy i tworzenia, pozostawiając czytelnika z zabawną refleksją na temat wewnętrznego głosu rozsądku.

KOMAR, to opowieść o nocnej walce z upartym komarem, który nie daje spać zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Autor z humorem przedstawia perypetie związane z próbami złapania komara, co sprawia, że strach przed tym małym owadem znika, a na jego miejsce wkracza śmiech. 

WPATRZONA W GŁĘBIĘ przedstawia delikatną podróż w głąb siebie, gdzie skryty ból wypływa na powierzchnię, a wspomnienia pokoju i utraconej miłości ożywają. Wiersz z subtelną wrażliwością zaprasza nas do objęcia cichego bólu tęsknoty, znajdując ukojenie w ciszy i nadzieję na poczucie pełnej obecności z samym soba na nowo. 

TROSKI, BÓLE, ŻALE (wiersz i piosenka) eksploruje pragnienie uzdrowienia i uwolnienia się od dawnych bóli. Wiersz zachęca nas do oddania swoich ran w opiekę pełnym zrozumienia siłom wyższym, pozostawiając nas z poczuciem nadziei i zbliżającego się spokoju.

---